在《可兰经》或《圣训》里并没有一句经文提到，伊斯兰宗教局可暗中取缔违反宗教条例者。反之，在被视为罪恶的事情上，例如婚外性行为、饮酒等，有经文明文规定禁止暗中取缔。
这是为了：一，保护人们的尊严。伊斯兰局的检举犯下的最大错误，就是他们声称要阻止穆斯林婚外性行为时，自己却违反伊斯兰教义，耻辱了他人。伊斯兰不仅禁止偷窥，同时也禁止可对他人带来耻辱的言语。在《圣训》中，先知说：“避免对别人猜疑。因为这会带来虚假的指责。你们不要偷窥，不要偷听，不要互相指责，这样您们就是兄弟。”
伊斯兰禁止羞辱其他人，因为这些行为在以后可能成为他人耻辱的对象。在《圣训》里，先知穆罕默德说：“那些用自己的舌头带来和平的人，其内心的信念是不用怀疑的，你不应该诅咒别人，也不要耻辱他人。如果他耻辱他人，阿拉也会羞辱他。”
伊斯兰也说，统治者如果试图羞辱人民及寻找人民的过错，其实是在摧毁自己的子民。在《圣训》里，先知就说：“统治者如果挑人民的过失，实际上是在摧毁人民。”
二，禁止窥探：在《可兰经》中是禁止窥看（tajassus）。同样，著名伊斯兰宗教师奥卡杜里（al-Imam al-Qurtubi）曾说，先知的好友赛汀奥玛统治时，并没有对喝酒的友人采取法律行动。此外，先知另一个友人阿都拉曼奥夫，与赛汀奥玛也没有采取行动对付在其家喝酒的拉比亚乌玛，虽然他们知道后者如此做。
以伊斯兰之名行动
事实上，在先知时代，曾有一个叫马兹马烈的人在先知面前承认通奸。有趣的是，从那个故事中，先知只要求他向阿拉忏悔。
三，在马来西亚实况：无可否认，伊斯兰禁止穆斯林涉及婚外性行为。启示经文解释，这不只要禁止，而且还要阻止人们试图进行。因此，启示经文里虽没提到立法管制，但国内一些穆斯林学者却认为，应制定取缔幽会（khalwat）法令（未婚的男女单独在一起，便有可能发生性行为）。
他们的论点如下：首先，为了防范婚前性行为，允许当局取缔幽会。其次，他们把婚外性行为等同如偷窃、谋杀、毒品犯罪等，允许暗中取缔。可以肯定的是，这种检举行动并非基于启示的经文，而只是国内穆斯林学者的看法。因此，它不是伊斯兰教法，而只是人类制定的法则。
总结而言，伊斯兰法庭或宗教局的措施，即使贴上“穆斯林”和“伊斯兰”标签，也不意味著这些措施存在于《可兰经》和《圣训》经文里。许多以伊斯兰之名行使的举动，事实并非源自《可兰经》和《圣训》，而只是某些穆斯林的方法，但却贴上伊斯兰标签。
因此，在检举穆斯林课题上也是如此。这不存在于《可兰经》和《圣训》中，而只是伊斯兰学者看法，以作为防范信徒婚外性行为的理由。
《宗教局检举没遵守教义？——暗中取缔》（Intipan: Jabatan Agama Islam tidak ikut Islam? ）原文：
Bahagian 2
Dua: Intipan Tiada Dalam Wahyu
Tidak terdapat walaupun satu ayat al-Quran atau al-Hadis berkenaan amalan intipan bagi pesalah agama sepertimana yang dilakukan oleh Jabatan Agama Islam ini.
Pun begitu, terdapat beberapa larangan dari melakukan intipan, walaupun dalam perkara yang dianggap dosa, seperti berzina, minum arak dan sebagainya. Antara hujah-hujahnya adalah seperti berikut:
Pertama, kewajipan menjaga maruah manusia.
Kesalahan besar yang dilakukan oleh Jabatan Agama Islam, dengan alasan mereka mahu mengelak muslim dari zina, mereka sendiri telah melanggar ajaran Islam dengan melakukan tindakan sehingga membuka aib manusia lain.
Bukan sekadar melarang dari mengintip dengan melihat, malahan mengambil perhatian dengan mendengar sebarang suara yang mendatangkan aib kepada manusia lain juga dihalang dalam agama Islam. Dalam hadis, Nabi saw ada berkata:
¨Hindari diri kamu dari sangkaan buruk pada orang lain. Ini kerana, sangkaan buruk itu boleh mendatangkan perkataan yang dusta. Jangan kamu mengintai, jangan kamu curi-curi dengar, jangan saling marah memarahi, maka jadilah kamu bersaudara〃 (al-Bukhari, hadis no : 5143)
Islam juga melarang membuka aib manusia lain, kerana tindakan sebegitu dibimbangi aib dirinya terbuka pada suatu masa yang lain. Dalam hadis, Nabi Muhammad saw ada berkata:
¨Wahai mereka yang memberi keamanan dengan lidahnya, yang sudah tentu tiada sebarang keraguan iman dalam hatinya, bahawa jangan kamu mengumpat orang lain, dan jangan kamu membuka aib orang lain. Andai dia membuka aib orang lain, pasti Allah akan bukan aib dirinya〃 (Abu Daud, hadis no : 4880)
Islam juga ada menjelaskan bahawa pemerintah yang cuba mencari kesalahan dan keaiban rakyatnya, hakikatnya adalah menghancurkan rakyatnya sendiri. Dalam hadis yang lain pula, Nabi saw ada berkata:¨Sesungguhnya pemerintah yang mencari kesalahan rakyatnya, sebenarnya pemerintah itu membinasakan rakyat itu〃 (Abu Daud, hadis no : 4889)
Kedua, larangan mengintip.
Dalam al-Quran terdapat larangan dari tajassus, iaitu mengintip (Surah al-Hujurat 49 : 12). Begitu juga, al-Imam al-Qurtubi ada menyatakan bahawa seorang sahabat Nabi besar bernama Saidina Omar tidak mengambil tindakan undang-undang kepada Abu Mihjan al-Saqafi yang minum arak dalam rumahnya (al-Jamiˇ Li Ahkam al-Quran, jld 16, hlmn 333).
Demikian juga, seorang sahabat nabi yang lain bernama Abdul Rahman bin Auf bersama Saidina Omar tidak mengambil tindakan undang-undang terhadap Rabiˇah bin Umayyah bin Khalaf yang minum arak dalam rumah beliau, walaupun ia dalam pengetahuan mereka. (Al-Kharaiti, Makarim al-Akhlak, hadis no : 425)
Bukan sekadar berlaku pada Saidina Omar dan Abdul Rahman bin Auf, malahan kejadian yang hampir sama berlaku pada Abdullah bin Masˇud; bahawa beliau melarang diambil tindakan dari orang yang melakukan tindakan bukan di ruangan awam. (Abu Daud, hadis no : 4890)
Malahan, pada zaman hayat hidup Nabi, terdapat kes seorang lelaki bernama Maiz bin Malik yang mengaku berzina di hadapan baginda. Menarik dari kisah itu, Baginda meminta agar dia bertaubat dan meminta ampun dengan Allah sahaja (Al-Bukhari, hadis no : 6069)
